[Home] [Ιστορία] [Wado] [Δημιουργός] [Λεξικό] [Τεχνικές] [VIDEO] [Εξάσκηση] [Εξετάσεις] [Ελλάς] [Links]
.
.
Λογότυπο
.
Ως λογότυπο του ιστοτόπου επιλέχτηκαν "Οι πυγμάχοι" της νήσου Θήρας, μία ελληνική τοιχογραφία που αποδεικνύει πόσο βαθιά στο χρόνο φτάνουν οι ρίζες του karate-do wado-ryu.
.
Ως λογότυπο του ιστοτόπου επιλέχτηκαν "Οι πυγμάχοι" της νήσου Θήρας, μία ελληνική τοιχογραφία που αποδεικνύει πόσο βαθιά στο χρόνο φτάνουν οι ρίζες του karate-do wado-ryu.
.
Η κατασκευή αυτής της τοιχογραφίας, που ανακαλύφθηκε σε δωμάτιο διώροφης κατοικίας στο Ακρωτήρι, εκτιμάται ότι έγινε μεταξύ 2.000 έως 1.650 π.Χ.
Οι ερευνητές ιστορικοί και αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η τότε πόλη της "Νεολιθικής εποχής" ήταν η πρωτεύουσα του Κυκλαδίτικου νησιού Στρογγύλη, με πληθυσμό 30.000 κατοίκους και δικό της πολεμικό στόλο. Ευρήματα για τον οικισμό αυτό υπάρχουν εδώ και 6.500 χρόνια.
"Οι Πυγμάχοι" είναι μία τοιχογραφία, φιλοτεχνημένη με την τεχνική της νωπογραφίας, η οποία κοσμούσε τον νότιο τοίχο του δωματίου Β1 του Κτιρίου Β του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου. Η τοιχογραφία έχει ύψος 2,75 μέτρα και πλάτος 0,94 μέτρα.
Οι Πυγμάχοι βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και έχουν, ως έκθεμα, αριθμό ευρετηρίου 1974 26β.
Η κατασκευή αυτής της τοιχογραφίας, που ανακαλύφθηκε σε δωμάτιο διώροφης κατοικίας στο Ακρωτήρι, εκτιμάται ότι έγινε μεταξύ 2.000 έως 1.650 π.Χ.Οι ερευνητές ιστορικοί και αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η τότε πόλη της "Νεολιθικής εποχής" ήταν η πρωτεύουσα του Κυκλαδίτικου νησιού Στρογγύλη, με πληθυσμό 30.000 κατοίκους και δικό της πολεμικό στόλο. Ευρήματα για τον οικισμό αυτό υπάρχουν εδώ και 6.500 χρόνια.
"Οι Πυγμάχοι" είναι μία τοιχογραφία, φιλοτεχνημένη με την τεχνική της νωπογραφίας, η οποία κοσμούσε τον νότιο τοίχο του δωματίου Β1 του Κτιρίου Β του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου. Η τοιχογραφία έχει ύψος 2,75 μέτρα και πλάτος 0,94 μέτρα.
Οι Πυγμάχοι βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και έχουν, ως έκθεμα, αριθμό ευρετηρίου 1974 26β.
.
Περιγραφή τοιχογραφίας.
Περιγραφή τοιχογραφίας.
.
Στην τοιχογραφία φαίνονται δύο μικρά παιδιά, πιθανώς μεταξύ 6 και 8 ετών, να πυγμαχούν. Τα παιδιά φέρουν μόνο περίζωμα (ζώνες διαφορετικού χρώματος, αλλά, ίδιες με το χρώμα του δεσίματος των γαντιών που φορούν). Τα σώματα αποδίδονται με κόκκινο χρώμα. Το παιδί δεξιά φαίνεται να είναι μικρότερο του άλλου (έχει όμως μεγαλύτερο μήκος πέλματος). Το παιδί αριστερά είναι στολισμένο με περιδέραιο, περιβραχιόνιo με πολύτιμες πέτρες κυανού χρώματος, περισφύριο και φοράει χρυσό σκουλαρίκι. Στο δεξί τους χέρι φορούν χειρόκτια (γάντια πυγμαχίας) και στο κεφάλι φέρουν ειδικό προστατευτικό κάλυμα που αφήνει ελεύθερους στον κάθε παιδί από δύο μεγάλους πλοκάμους (κοτσίδες) να κρέμονται στο πίσω μέρος και δύο μικρότερους ψηλά, πάνω από το μέτωπο. Ο αρχαιολόγος και πρωτεργάτης των ανασκαφών από το 1967 Σπύρος Μαρινάτος είχε θεωρήσει ότι φορούσαν γαλάζιους σκούφους.
Το διαφορετικό χρώμα στα γάντια, ίδιο όμως με τη ζώνη, δείχνει ότι είναι αναπαράσταση επίσημου αγώνα (με κανονισμούς) και όχι προπόνηση. Επίσης δεν πρέπει μόνο να "πυγμαχούν", αλλά, φαίνεται ότι έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν και "λαβές πάλης", αφού το αριστερό χέρι και των δύο είναι ελεύθερο. Το σκουλαρίκι (και γενικότερα ο στολισμός του παιδιού αριστερά) λογικά δεν έπρεπε να φέρεται σ' ένα αγώνα πυγμαχίας ή έστω προπόνησης, εκτός εάν ο καλλιτέχνης δεν είχε άλλο τρόπο για να δείξει ότι το παιδί αυτό είναι κορίτσι. Η διαφορά στον στολισμό των δύο παιδιών έχει ερμηνευθεί από τους αρχαιολόγους και ως ένδειξη διαφορετικής κοινωνικής θέσης.
Το φόντο της τοιχογραφίας είναι άσπρο και κόκκινο, πιθανότατα αποδίδοντας την γη και τον ουρανό.
Πηγή: Wikipedia.
Λήμματα: "Σαντορίνη", "Ακρωτήρι", "Οι πυγμάχοι της Σαντορίνης".
Στην τοιχογραφία φαίνονται δύο μικρά παιδιά, πιθανώς μεταξύ 6 και 8 ετών, να πυγμαχούν. Τα παιδιά φέρουν μόνο περίζωμα (ζώνες διαφορετικού χρώματος, αλλά, ίδιες με το χρώμα του δεσίματος των γαντιών που φορούν). Τα σώματα αποδίδονται με κόκκινο χρώμα. Το παιδί δεξιά φαίνεται να είναι μικρότερο του άλλου (έχει όμως μεγαλύτερο μήκος πέλματος). Το παιδί αριστερά είναι στολισμένο με περιδέραιο, περιβραχιόνιo με πολύτιμες πέτρες κυανού χρώματος, περισφύριο και φοράει χρυσό σκουλαρίκι. Στο δεξί τους χέρι φορούν χειρόκτια (γάντια πυγμαχίας) και στο κεφάλι φέρουν ειδικό προστατευτικό κάλυμα που αφήνει ελεύθερους στον κάθε παιδί από δύο μεγάλους πλοκάμους (κοτσίδες) να κρέμονται στο πίσω μέρος και δύο μικρότερους ψηλά, πάνω από το μέτωπο. Ο αρχαιολόγος και πρωτεργάτης των ανασκαφών από το 1967 Σπύρος Μαρινάτος είχε θεωρήσει ότι φορούσαν γαλάζιους σκούφους.Το διαφορετικό χρώμα στα γάντια, ίδιο όμως με τη ζώνη, δείχνει ότι είναι αναπαράσταση επίσημου αγώνα (με κανονισμούς) και όχι προπόνηση. Επίσης δεν πρέπει μόνο να "πυγμαχούν", αλλά, φαίνεται ότι έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν και "λαβές πάλης", αφού το αριστερό χέρι και των δύο είναι ελεύθερο. Το σκουλαρίκι (και γενικότερα ο στολισμός του παιδιού αριστερά) λογικά δεν έπρεπε να φέρεται σ' ένα αγώνα πυγμαχίας ή έστω προπόνησης, εκτός εάν ο καλλιτέχνης δεν είχε άλλο τρόπο για να δείξει ότι το παιδί αυτό είναι κορίτσι. Η διαφορά στον στολισμό των δύο παιδιών έχει ερμηνευθεί από τους αρχαιολόγους και ως ένδειξη διαφορετικής κοινωνικής θέσης.
Το φόντο της τοιχογραφίας είναι άσπρο και κόκκινο, πιθανότατα αποδίδοντας την γη και τον ουρανό.
Πηγή: Wikipedia.
Λήμματα: "Σαντορίνη", "Ακρωτήρι", "Οι πυγμάχοι της Σαντορίνης".
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου